- westchnąć
- сов. вздохнуть;\westchnąć do czegoś, o czymś вздохнуть о чём-л.* * *сов.вздохну́ть
westchnąć do czegoś, o czymś — вздохну́ть о чём-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
westchnąć
Смотреть что такое "westchnąć" в других словарях:
westchnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wzdychać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
westchnąć — dk Va, westchnąćnę, westchnąćniesz, westchnąćnij, westchnąćnął, westchnąćnęła, westchnąćnęli, westchnąćnąwszy wzdychać ndk I, westchnąćam, westchnąćasz, westchnąćają, westchnąćaj, westchnąćał «głęboko i głośno odetchnąć (dając tym wyraz smutkowi … Słownik języka polskiego
wzdychać — → westchnąć … Słownik języka polskiego
wzdychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wzdychaćam, wzdychaća, wzdychaćają {{/stl 8}}– westchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wzdychaćnę, wzdychaćnie, wzdychaćnij, wzdychaćnął, wzdychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głęboko — głębokobiej przysłów. od głęboki a) w zn. 1: Zapadać się głęboko w śnieg. Kopać coraz głębiej. Ukłonić się głęboko. Kapelusz głęboko nasunięty na czoło. Głęboko osadzone oczy. Oddychać, westchnąć głęboko … Słownik języka polskiego
odsapnąć — dk Va, odsapnąćnę, odsapnąćniesz, odsapnąćnij, odsapnąćnął, odsapnąćnęła, odsapnąćnęli, odsapnąćnąwszy odsapywać ndk VIIIa, odsapnąćpuję, odsapnąćpujesz, odsapnąćpuj, odsapnąćywał «głośno i ciężko odetchnąć, westchnąć; odpocząć chwilę, wytchnąć… … Słownik języka polskiego
powzdychać — dk I, powzdychaćam, powzdychaćasz, powzdychaćają, powzdychaćaj, powzdychaćał, powzdychaćany «spędzić jakiś czas na wzdychaniu, westchnąć kilka razy; wzdychaniem wyrazić uczucie żalu, smutku, tęsknoty» Powzdychać ciężko, głęboko … Słownik języka polskiego
westchnienie — n I; lm D. westchnienieeń rzecz. od westchnąć «głębokie, mocne odetchnięcie będące wyrazem smutku, przygnębienia, rzadziej uczucia ulgi» Ostatnie westchnienie przed zgonem. Ciężkie, żałosne, tęskne westchnienie. Westchnienie ulgi. Tłumić głośne… … Słownik języka polskiego
wez- — (wes ) «to samo co wz (ws ), przedrostek występujący w niektórych czasownikach mających podstawę słowotwórczą zaczynającą się od grupy spółgłoskowej, np. wezbrać (wesprzeć, westchnąć); w obrębie koniugacji wymienia się z przedrostkiem wz (ws ),… … Słownik języka polskiego
